Ontdek meer over de ridderspoor en waterlelie, twee bloemen die in juli bloeien.
De ene groeit op een enkele stengel enkele meters boven de grond, terwijl de andere van diep onder het wateroppervlak tevoorschijn komt.
Desondanks brengen ze allebei een spetter van kleur in de vroege tot midzomer.
Welke bloemen worden in juli geboren?
Riddersporen zijn een voorstelling van optimisme en toewijding.
Gezien hun hoogte en prachtige paars-blauwe bloei zijn ze een prachtige aanwinst voor elke tuin, maar pas op – deze planten zijn giftig!
De waterlelie is een symbool van onschuld en zuiverheid, helpt aquatische ecosystemen, en was de inspiratiebron voor een van de grootste schilders uit de geschiedenis.
Een ridderspoor
De ridderspoor is een plant die inheems is in delen van het Middellandse Zeegebied, Afrika, en Europa. Ze is lid van de boterbloemenfamilie (Ranunculaceae).
Riddersporen zijn inheems in tuinen over de hele wereld en groeien in het wild in Europa en de Verenigde Staten.
De term “ridderspoor” kan verwijzen naar bloemen van het geslacht Delphinium, die typisch vaste planten zijn, of naar bloemen van het geslacht Consolida, die typisch eenjarigen zijn.
Consolida wordt vaak als een aparte groep binnen het geslacht Delphinium beschouwd, ondanks het feit dat de planten zeer nauw verwant zijn.
Leeuweriksporen zouden hun naam gekregen hebben omdat ze lijken op de klauw van de veldleeuwerik.
Andere namen ervoor zijn Leeuwerikhak, Ridderspoor, en Leeuweriksklauw.
De ridderspoor kan een hoogte bereiken van 1 tot 3 voet als hij volgroeid is.
De bloemen ontwikkelen zich in trossen langs een enkele stengel en bloeien in de vroege zomer voordat de hitte toeslaat.
Aan elke bloem zitten vijf bloemblaadjes en een uitloper.
Er zijn enkele en dubbele bloeivarianten.
Hoewel de ridderspoor aantrekkelijk is voor het oog en een welkome aanwinst voor elke tuin, is hij uiterst giftig voor mens en dier als hij gegeten wordt.
Betekenis en Symboliek van Ridderspoor
De ridderspoor staat al heel lang voor welwillendheid, blijvende liefde, verbintenis en oprechtheid.
Het kan ook gebruikt worden om jeugdigheid en luchthartigheid te beschrijven.
Elke kleur van ridderspoor heeft een aparte betekenis.
Paars is een symbool van eerste liefde, terwijl roze wispelturigheid aanduidt, wit geluk en vreugde, en blauw, dat ongewoon is in de wereld van bloemen, betekent waardigheid en gratie.
Geschiedenis van Ridderspoor
De Griekse mythologie beweert dat het bloed van Ajax uit de Slag bij Troje gebruikt werd om de ridderspoor te scheppen.
Ajax wierp zich op zijn zwaard omdat hij boos was over het niet krijgen van het harnas van de dode krijger Achilles, waardoor zijn bloed op de grond vloeide en de bloemen tot bloei kwamen.
Andere verklaringen voor hoe ze voor het eerst verschenen zijn het blauwe bloed en gif van een gedode draak, en kruimels uit de blauwe lucht die op de grond vielen.
Ridderspoor werd vroeger in Engeland gebruikt als badtoevoeging om geesten en magie af te weren.
In Transsylvanië dacht men dat ridderspoor heksen zou afschrikken als het in de buurt van stallen geplant werd.
Riddersporen werden in het klassieke Griekenland gebruikt om open wonden te behandelen.
In de Victoriaanse tijd ontstond het idee dat ridderspoor beschermende krachten had tegen het kwaad.
Inheemse Amerikanen gebruikten de bloesems om kleurstoffen te maken en om insecten af te weren, nadat ze in de V.S. genaturaliseerd waren.
Een van de weinige bloemen die in de brieven van George Washington genoemd worden is de ridderspoor.
Riddersporen zijn zeer onderhoudsarm en groeien snel uit zaad.
In warmere klimaten kunnen zaden in de herfst gezaaid worden; in koudere klimaten moeten ze in het vroege voorjaar gezaaid worden.
De plant trekt bestuivers aan zoals kolibries en vlinders, waardoor hij perfect is voor cottage en wilde bloementuinen.
Gezien haar hoogte is ze een prachtige snijbloem voor bloemstukken.
De waterlelie, de bloem van juli
Nymphaeaceae is de familie waartoe waterlelies behoren.
Winterharde en tropische variëteiten van waterlelies zijn overblijvende planten.
Tropische waterlelies hebben langere bloeiwijzen, zijn groter, opvallender, en geuriger. Ze zijn er ook in een breed scala van kleuren.
Ze hebben twee verschillende bloeiwijzen: nachtbloei, waarbij de bloemen bij zonsondergang opengaan en de volgende ochtend sluiten, en dagbloei, waarbij de bloemen midden in de ochtend opengaan en tegen het eind van de middag sluiten.
Dagbloeiende waterlelies zijn winterhard.
De opzichtige, geurige bloemen van de waterlelie, die behalve het traditionele wit ook in allerlei andere kleuren voorkomen, hebben in elkaar grijpende bloemblaadjes die uitwaaieren om een diepte van schoonheid te scheppen.
De Amazone waterlelie produceert grote bloemen die van wit naar roze verkleuren in de loop van hun korte bloeiperiode, die maar een paar dagen duurt, en groeit leliebladen tot 8 voet in diameter.
Betekenissen en Symboliek van Waterlelies
Vooral witte waterlelies worden al lang gebruikt als metafoor voor kuisheid, onschuld en zuiverheid.
Roze waterlelies staan voor geluk en vriendschap, rode voor hartstocht en liefde, blauwe voor sereniteit en begrip, en gele voor vitaliteit en een frisse start.
Waterlelies worden in het boeddhisme en hindoeïsme beschouwd als vertegenwoordigers van wederopstanding en wedergeboorte, omdat de bloemen zich elke dag openen en sluiten.
Boeddhisten denken ook dat waterlelies verlichting voorstellen, omdat de lieflijke bloemen tevoorschijn komen uit de smerige, donkere vloer onder het wateroppervlak.
Geschiedenis van de Waterlelie
Nimfen zijn de beschermers van het water in de Griekse mythologie, dus is het logisch dat de botanische geslachtsnaam van de waterlelie, Nymphaeaceae, van deze vrouwelijke godheden afgeleid is.
In een Egyptische mythe diende een blauwe waterlelie als uitgangspunt voor de schepping van de goden.
De wortels van de waterlelie werden naar verluidt door sommige nonnen en monniken geplet en als afrodisiacum gebruikt.
Bovendien werd het gebruikt tegen slapeloosheid en angst, en als kalmerend, ontstekingsremmend en pijnstillend middel.
De waterlelies in zijn achtertuin trokken de aandacht van de Franse schilder Claude Monet.
Hij schilderde de bloemen op zijn landgoed jarenlang in Giverny, Frankrijk, en besteedde aandacht aan de waterlelies in meer dan 200 van zijn werken.
De International Waterlily and Water Gardening Society werd in 1984 opgericht.
De nationale bloem van Bangladesh is de waterlelie.
Waterlelies zijn niet alleen mooi, ze spelen ook een belangrijke rol in het ecosysteem.
De planten ontspruiten uit wortelstokken die in de modder onder het wateroppervlak begraven zijn, en hun lelieblad dient als filter voor het water waarin ze groeien, als voedselbron voor vissen en andere dieren, en als schaduw om de groei van algen tegen te gaan.
Terwijl kleinere planten goed gedijen in bakken, kunnen grotere planten in watertuinen of vijvers gekweekt worden.
Ze gedijen goed in stilstaand water dat door de zon opgewarmd is.
De werking van fonteinen en watervallen kan beïnvloed worden door bewegend water.